Sekretna kolacja; Raphael Montes – opinia o książce #10

źródło: wydawnictwofilia.pl

Tytuł: Sekretna kolacja (Jantar Secreto)

Autor: Raphael Montes (Dziewczyna w walizce)

Wydawnictwo: Filia

Rok wydania: 2017

Gatunek: thriller, sensacja, kryminał

Forma: audiobook (Storytel)

Czyta: Maciej Kowalik

Czas trwania: 9 godz. 52 min

Po książkę Raphaela Montes sięgnęłam po rekomendacji Anity z Book Reviews by Anita i Karoliny z Made by Caroline, które czytały ją podczas jednego z maratonów czytelniczych. Skończywszy Call me by your name, potrzebowałam czegoś lekkiego, a nieco szokujący opis tej pozycji wzbudził moje zainteresowanie. Lekka literatura nie oznacza w moim przekonaniu, że nie powinna być ekscytująca, a ta wydawała się właśnie taką.

Sekretna kolacja opowiada historię czworga przyjaciół, którzy przeprowadzają się z małej mieściny do Rio de Janeiro, gdzie mają nadzieję rozpocząć nowe lepsze życie. Na początku sprzyja im szczęście, ale z czasem, w wyniku błędu jednego z nich, zaczyna brakować im pieniędzy i, aby opłacić czynsz za mieszkanie, wyprawiają jedną z modnych sekretnych kolacji z daniami przyrządzonymi z nietypowych składników.

Najnowsza książka Raphaela Montes charakteryzuje się lekkością pióra. Autor używa potocznego języka, obrazuje zdarzenia skrótami myślowymi, które powinny być jasne dla każdego czytelnika oraz przedstawia dynamiczne dialogi między bohaterami. Nie da się ukryć, że ich wiarygodność wynika po części z używania wielu wulgaryzmów. Jeżeli przeszkadza Wam łacina podwórkowa w literaturze, to tutaj jest jej pełno – podejrzewam, że to właśnie dzięki temu Sekretna kolacja porównywana jest do twórczości Tarantino.

Niestety, uważam, że podobieństwa do tego twórcy właśnie na wulgaryzmach się kończą. Historia, wprawdzie, jest czarną komedią, nieco niedorzeczną i naiwną, ale brakuje jej pazura i dynamiki. Miejscami się dłuży i tylko postacie oraz intrygi, które kreują, ratują całą historię. Mimo iż bohaterom bardzo wiele uchodzi na sucho, ich charaktery – nadzwyczaj ludzkie, jak na taką książę – pchają ich do przodu, wplątując w coraz to nowsze kłopoty. Warto zapoznać się z całością, biorąc pod uwagę zakończenie, które rekompensuje wiele dłużyzn i wolną akcję na początku. Sama jednak podejrzewam, że przebrnęłam przez nią tylko dlatego, że ktoś czytał ją za mnie 😉

Słyszałam wiele opinii na temat obrzydliwości Sekretnej kolacji i braku możliwości dokończenia jej przez zbyt naturalistyczne opisy. Myślę jednak, że jeżeli potrzebujecie czegoś lekkiego (bo mimo poruszanej tematyki ta książka właśnie taka jest) i gustujecie w dziełach takich, jak serialowy Hannibal (choć nie tak wyrafinowanych i psychologicznie złożonych) to jest to idealna lektura dla Was. Na pewno sięgnę jeszcze po Dziewczynę w walizce tegoż autora, by dogłębniej zapoznać się z jego stylem.

Ocena: 6/10

dobra

Znajdź mnie na Lubimy czytać i Goodreads